کد مطلب:94470 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

خطبه 053-در مساله بیعت












[صفحه 168]

پس از مرگ عثمان مردم همچون اشتران افسار گسیخته، برای بیعت، رو بسوی من می آوردند مردم برای پیمان و بیعت با من، چنان عنان گسیخته و آسیمه سر، خود را بیكدیگر می كوفتند، كه گوئی به اشتران بی مهار و بی زانوبندی می مانستند، كه ساربانانشان آنان را رها كرده، و بسوی آبشخور هجوم آورده اند. و چنان بگرد من ریختند كه گمان بردم قصد جانم دارند، و یا اینكه در برابر چشم من گروهی می خواهند عده ای را از بند جان خلاص كنند من با فراست و كیاست، شب و روز، دست از خواب و خوراك كشیدم و در این اندیشه كوشیدم، سرانجام چاره ای جز این نیافتم كه یا با آنان، بخاطر رفتار ناپسندشان، در جنگ آیم، و یا اینكه آئین محمدی را رها سازم پس درمان زخم ناشی از جنگ را، بر خویش بسی آسانتر از عذاب الهی، می دانم. چه، نیك آگاهم، مرگ در این دنیای فانی سهل تر از عذاب در سرای باقی است


صفحه 168.